உலூபி :
“பரவாயில்லை
நீங்கள் சொல்லலாம்”
சகாதேவன் :
“நான் சொல்வதால்
எனக்கு எந்த
பிரச்சினையும்
ஏற்படப் போவதில்லை
;
ஆனால், உங்களுக்கு
எந்த பிரச்சினையும்
ஏற்பட்டு விடக்கூடாது
என்பதற்காக
யோசித்தேன் “
“நீங்களே !
கேட்கும் போது
சொல்லவேண்டியது
என்னுடைய கடமை
சொல்கிறேன்
கேளுங்கள் “
“ஒருவர் இந்த
உலகத்தை
கட்டி காப்பாற்றிக்
கொண்டிருக்கும்
பரந்தாமன் கிருஷ்ணன்
“
“இன்னொருவர்
என்னுடைய அண்ணனும்
உங்களுடைய
கணவருமாகிய
அர்ஜுனன் “
உலூபி :
(ஐயோ ! என்று
சொல்லிக் கொண்டே
தன்னுடைய இரண்டு
காதுகளையும்
மூடிக்
கொண்டாள் உலூபி)
சகாதேவன் :
“நான் சொன்னேன்
அல்லவா
நீங்கள் காதை
மூடிக்
கொள்வீர்கள்
என்று?”
உலூபி :
( உலூபி தன்னுடைய
காதுகளில் இருந்து
தன்னுடைய இரண்டு
கைகளையும் எடுத்து
விட்டு சகாதேவனைப்
பார்த்தாள்
- சகாதேவன்
பேசுவது எதுவும்
உலூபியின் காதுகளில்
விழவே இல்லை
;
அவளுடைய காதுகளுக்கு
எந்தவிதமான
சத்தமும்
விழவே இல்லை
;
உலூபி எதுவும்
சொல்ல
முடியாமல் மௌனமாக
இருந்தாள் -
அவளை
அறியாமல் அவள்
கண்களிலிருந்து
கண்ணீர் வந்தது
- அதைத்
துடைத்துக்
கொண்டாள் )
சகாதேவன் :
“நீங்கள் உங்களுடைய
வாயை மூடிக்
கொண்டிருந்தால்
காதுகளை மூட
வேண்டிய
அவசியம் உங்களுக்கு
ஏற்பட்டிருக்காது
“
“நீங்கள் உங்களுடைய
வாயை மூடவில்லை
அதனால் உங்களுடைய
காதுகளை மூட
வேண்டிய
அவசியம் ஏற்பட்டு
விட்டது. “
தர்மர் :
“சகாதேவா…………………….?”
சகாதேவன் :
“என்ன அண்ணா
? “
தர்மர் :
“உன் முன்னால்
நிற்பது
உன்னுடைய அண்ணி
என்பதை உணர்ந்து
கொண்டு
வார்த்தையை
அளந்து பேசு “
“மகனைப் பற்றிய
கவலையில்
இருக்கும் ஒரு
தாயிடம்
பேசிக் கொண்டிருக்கிறோம்
என்பதை உணர்ந்து
கொண்டு பேசு
“
சகாதேவன் :
“உண்மையைத்
தானே
அண்ணா பேசினேன்
“
தர்மர் :
“உண்மை எல்லா
இடங்களிலும்
இனிப்பாக இருக்காது
;
சில இடங்களில்
உண்மை
கசப்பாகத் தான்
இருக்கும் ;
என்பதை உணர்ந்து
கொண்டு பேசு“
“நீ பேசும்
உண்மைகள்
தாய்ப்பாசத்தால்
வாடிப்போயிருக்கும்
ஒரு தாயின்
இதயத்தை
காயப்படுத்துவது
போல்
இருக்கக் கூடாது
“
“அமைதியாக பேசு”
“அதே நேரத்தில்
நிதானமாகப்
பேசு”
சகாதேவன் :
“அப்படியே ஆகட்டும்
அண்ணா ! “
உலூபி :
(சகாதேவனைப்
பார்த்து
உலூபி பேசத்
தொடங்கினாள்)
“நீங்கள் என்ன
நினைக்கிறீர்களோ-அதை
தாராளமாகப்
பேசலாம் ;
நான் எதையும்
தவறாக
எடுத்துக் கொள்ள
மாட்டேன்
மிகப்பெரிய
இடியையே
தாங்கிக் கொண்டிருக்கும்
என்னுடைய இதயம்
உங்களுடைய சூடான
வார்த்தைகளையா
தாங்காது “
சகாதேவன் :
“நான் பேசிய
எந்த
வார்த்தையாவது
உங்களுடைய மனதை
புண்படுத்தி
இருந்தால்
அதற்காக நான்
மன்னிப்பு
கேட்டுக் கொள்கிறேன்
“
உலூபி :
“உங்களை மன்னிக்கும்
அளவிற்கு நீங்கள்
- எந்த
தவறான சொல்லையும்
சொல்லவில்லை
;
காலம் என்ன
சொல்ல
நினைத்ததோ
- அதைத்
தான் நீங்கள்
சொன்னீர்கள் ;
காலம் செய்து
கொண்டிருக்கும்
தவறுக்கு உங்களை
எப்படி
குற்றம் சொல்ல
முடியும் “
“எனக்கு சோதிட
சாஸ்திரத்தில்
ஒரு சந்தேகம்
இருக்கிறது
- அதை
உங்களால் தீர்க்க
முடியுமா ? “
சகாதேவன் :
“என்னால் முடிந்த
அளவு
உங்களுடைய சந்தேகத்தை
தீர்க்கிறேன்
கேளுங்கள்
உங்கள் சந்தேகம்
என்ன ?”
-----------
இன்னும் வரும்
-----------
K.பாலகங்காதரன்
-----------
27-02-2020
//////////////////////////////////////////
